خیانتکار یا باعرضه؟

چند سال پیش فکر می کردم کسایی که از این مملکت میرن شکم سیر و پولدارن یا خیلی درسو زبانشون خوبه. فکر می کردم یه جورایی نمک می خورن و نمکدون می شکنن. تو دانشگاه های دولتی درس می خونن و از امکانات استفاده می کنن و وقت تولید و کار که میرسه خدافظ... 

الان خودمم می خوام برم.نه شکمم سیره و نه پولدارم و اتفاقا کاملا تو مراکز دولتی درس خوندم و ۱ ریال پرداخت نکردم.حالا می خوام خیانت کنم و برم.  صادقانه بگم حداقل به خودم که من یک خیانتکارم. زندگی خودم برام بیشتر اهمیت داره. تو این سیستم فاسد خیلیا حق منو خوردن... منم مسلما خواسته و نخواسته حق خیلیای دیگه رو خوردم... فکر کنم همه یجوراییی خیانتکاریم. البته میشه به جای خیانت گذاشت عرضه... هر که عرضه اش بیشتر... خیانتش بیشتر.